Cornélie Constateert: Mag ik even uw aandacht?
Ik sloeg aan op een artikel in de krant dat vooral jongeren steeds minder naar de bioscoop gaan. Dat zou vooral komen door dure prijskaartjes. Maar wat ik eigenlijk veel interessanter vond was de quote: “Als ik weet dat een film 2,5 uur duurt, heb ik al geen zin meer.”
Het raakt aan het fenomeen aandachtsspanne, waarover je ouderen hoort klagen dat die bij de jongere generaties bijzonder kort is. Je zou kunnen beredeneren dat dat een leeftijdsdingetje is en dat jongeren, wanneer ze wat ouder zijn, ook langer hun aandacht ergens bij weten te houden. Toch denk ik dat dat maar deels waar is. Ik vermoed namelijk dat die aandachtsspanne ook bij de oudere generaties in de laatste decennia is afgenomen en dat het een maatschappij-brede ontwikkeling is die samenhangt met de komst van sociale media, al is dat bij de jongere generaties misschien sterker omdat zij ‘digital natives’ zijn.
Wetenschappelijk schijnt er overigens geen bewijs te zijn voor een kortere aandachtsspanne – de mate waarin men in staat is om ergens aandacht aan te geven. Maar ertoe in staat zijn om ergens lang de aandacht bij te houden en de behoefte om ergens lang de aandacht bij te houden, zijn natuurlijk wel 2 verschillende dingen. En je ziet dat de maatschappij ook steeds meer ingericht raakt op ‘korter’.
Er is dus wel degelijk
een toenemende voorkeur voor
sneller en korter
Recent las ik een pleidooi van scholen voor langere teksten in schoolboeken omdat kinderen door de opzet van de huidige schoolboeken met kortere teksten en veel plaatjes steeds minder gewend zijn om lange teksten te lezen. Ook in de sport zie je veel kortere varianten ontstaan voor de (jongere) sporters en kijkers die geen uren-durende wedstrijd willen spelen of zien. Recentelijk vertelde meervoudig wereldkampioen schaken Magnus Carlsen liever te snelschaken.
Er is dus wel degelijk een toenemende voorkeur voor sneller en korter. En dat brengt mij weer terug bij de bioscoop, maar ook bij televisie. Want daar zie je die ontwikkeling eigenlijk helemaal niet. Sterker nog: deze lijken zich juist in tegengestelde richting te bewegen. Nieuwe films van bekende titels lijken eerder langer te worden dan korter. En ook televisiezenders maken hun programma’s steeds langer. Vanuit kostenoverweging, maar ook met de gedachte om de kijker langer vast te houden, terwijl dat geenszins een garantie is. En het is eigenlijk best een gekke strategie als je bedenkt dat sociale media de aandacht juist steeds langer vast weten te houden, maar juist met kortere content.
Ik moet toegeven dat ik zelf ook merk dat ik tegenwoordig veel meer moeite heb om een film van 3 uur ‘uit te zitten’. En als iemand mij een serie aanbeveelt en er snel aan toevoegt dat afleveringen maar een half uurtje duren verzucht ik direct: “Oh, wat heerlijk.” Het goede nieuws is dat de aandachtsspanne er blijkbaar nog wel is, dus als je content de moeite waard is, kan je kijker wel blijven hangen. Ze moeten er alleen wel zin in hebben…
Cornélie Klercq
Cornélie Klercq is mediastrateeg en werkzaam voor onder andere Screenforce, Banijay Benelux en CIA
