Werner Schlosser
2019 - week 46

Lijstenbrij

Hitlijsten zijn natuurlijk maar één manier om aan te geven hoe ‘succesvol’ of ‘populair’ een artiest is (of hoe diep de zakken van de muziekmaatschappij). Het is nog niet heel gangbaar om live optredens, social media ‘buzz’ of de hoeveelheid verkochte merchandise in een consumentenchart te vatten.

Laat ik me hier even tot de aloude liedjeslijsten beperken. Aan de ene kant was en is er altijd behoefte om te zien welke songs door het muziekconsumerende publiek het meest gewaardeerd worden. Aan de andere kant is kritiek van alle tijden. Jouw favoriete nummer staat er niet in (of niet hoog genoeg), ondertussen heeft heel veel meuk wél een plaatsje veroverd, maar wacht even… dat is natuurlijk allemaal het gevolg van manipulatie!

Van oudsher zijn hitlijsten een mooi marketinginstrument voor de radio- en tv-zenders, winkelketens en merken die er hun naam aan verbinden. Elke afzender geeft zo’n lijst zijn eigen kleur mee. Eigenlijk is alleen de door onderzoeksbureau GfK samengestelde Single Top 100 onafhankelijk. Die geldt als de industrielijst en wordt nergens uitgezonden.
Dat is niet zo gek, want er is niet doorheen te komen. Subjectief gezien niet, vanwege alle urban en hip hop die erin staat (hallo generatiekloof!), maar ook objectief niet, omdat liedjes er honderd jaar in staan en er complete albums in voorkomen. Op al die posities hadden ook andere liedjes kunnen staan, en in een ideale wereld ook weleens een artiest die nog niet zo bekend is. Wat is erop tegen om van een nieuw album alleen de drie populairste liedjes in de Single Top 100 te zetten, i.p.v. alle 16? Of om na, pak ‘m beet, een half jaar (gaap) de weging van een liedje te halveren?

Ik roep helemaal geen onmogelijke dingen hoor. Ik heb zelf ook hitlijsten ontwikkeld. In opdracht van ESNS bedacht en implementeerde ik de European Border Breakers Chart (tegenwoordig Music Moves Europe Talent Chart) en de ESNS Chart . Lijsten waarbij de liedjes aan hele specifieke eisen moesten voldoen om te mogen binnenkomen. De artiesten moesten uit Europa komen, mochten nog niet groots zijn doorgebroken, maar moesten al wel enig succes hebben buiten hun thuisland. Onhaalbare eisen, denk je in het begin, maar als je goed nadenkt, is alles te verwezenlijken. Als je het vervolgens maar duidelijk en transparant uitlegt, want mede op basis van behaalde chartposities werden de prestigieuze EBBA-awards uitgereikt.

Enfin, voor mij persoonlijk hoeven ze alle moeite niet meer per se te doen. Voor mij telt nog maar één lijstje met nieuwe tracks: mijn eigen Spotify-playlist. Geen hits, maar leuke muziek…

Werner Schlosser
Muziek- en mediadeskundige

De week van Werner Schlosser

2019 - week 46