Peter de Harder maakt korte film over floppen speelfilm
‘No horses were harmed making this. Humans, yes.’ Zo begint de korte film van Peter de Harder over zijn eerste speelfilm die nooit het bioscooplicht mocht zien. In de eerste scène trapt hij, met westernhoed en cowboylaars, hard tegen de buik van het paard waar hij op zit. Ondanks verscheidene pogingen komt het paard maar niet in beweging, het is de metafoor voor het proces van zijn eerste film en 5 jaar leven in schaamte.
Het is de eerste video die hij weer plaatst op het platform waar hij ooit zo populair was. Als onderdeel van de Cinemates was YouTube zijn terrein. Na 5 jaar in de luwte, durft hij nu langzaam weer te dromen over video maken. “Als je zo hard van het paard flikkert, is het heel moeilijk om weer in het zadel te klimmen. Ik schaamde me.” Voor wie het artikel in BM gemist heeft, Peters zielsproject, zijn eerste speelfilm, kon na alle investeringen en draaidagen door Covid niet worden afgemaakt. Hij verloor daarmee 400.000 dollar.
Peter keerde naar binnen, vertrok naar Costa Rica en begon uit wanhoop met de meest uiteenlopende hobby’s. “Ik was mezelf zo kwijt, ik dacht: misschien moet ik gewoon steenhouwer worden.” Alles om maar nooit meer te hoeven produceren. “Ik was er zo van geschrokken.” Alles had precies moeten lukken, maar op een wereldwijde pandemie was ook Peter niet opgewassen. “Ik was zo gewend aan al die jaren ervoor dat alles steeds lukte precies zoals ik het wilde. Ik zat in mijn ego en mijn bewijsdrang, daardoor heb ik te lang niet geluisterd naar mijn gevoel.” Het was een harde les, maar het instinct dat je leidt naar je droom, moet je soms ook kwalijk nemen voor de val. “Mijn instinct wist al die tijd al dat ik moest stoppen.”
“Ik zat in mijn ego en mijn bewijsdrang, daardoor heb ik te lang niet geluisterd naar mijn gevoel”
Nu pelt Peter alle lagen af en komt hij met zijn eerlijkste productie tot nu toe. Een film over hoe het precies zo mis kon gaan. Het was zijn hoofdrolspeler Joshua die het vlammetje weer aanwakkerde waardoor deze film tot stand kwam. Joshua had voor zijn rol in de film flink getraind. Als aanvulling op zijn rol zou hij in de Men’s Health komen. Toen de film er niet kwam, viel ook deze jongensdroom voor Joshua in duigen.
Toen hij Peter vroeg naar een stukje film voor zijn portfolio, kon Peter niet anders dan terug de edit in kruipen. “Ik wilde weer kunnen slapen, dus alles moest afgelost en afgerond.” Joshua was daarin het ontbrekende stukje. “Alle beloftes die ik hem ooit deed, kon ik niet meer waarmaken. Hij vroeg om die ene minuut materiaal, ik moest hem dat toch kunnen geven.” In de edit moest Peter concluderen dat de film er definitief niet in zat, maar zijn inner voice keerde terug. Het vlammetje was weer aan.
Het project is een harde les. “Ik had moeten denken: de wereld stopt, laat ik hetzelfde doen. Als ik in touch was met mijn gevoel, was ik eerder gestopt.” Nu is Peter CMO voor een haarkliniek op afstand, maar die grote droom borrelt toch weer op. “Ik heb een format geschreven waaraan ik de komende tijd wil werken. Vroeger had ik een duidelijk idee van waar ik naartoe wil in het leven, maar daar heb ik van geleerd. Mijn hart mag gebonden zijn aan een bepaald concept, maar ik heb geleerd dat daar niet alles voor hoeft te wijken.” In zijn film is Peter nu eerlijk over alle tegenslag en dat zijn droomproject niet mocht lukken. Dat dat nu out in the open is, vindt hij niet erg. “Het trauma is geheeld.”
Bron: BM-Sanne Savelsbergh
