Article header image
Article header image

Volkskrant: ‘Gerard Timmer greep niet in bij misstanden bij BNNVARA’

De adjunct-eindredacteur in kwestie vertelt in de Volkskrant dat hij van verschillende collega’s signalen kreeg over wangedrag van een eindredacteur van Zembla. Toen hij dat samen met een vertrouwenspersoon aankaartte, werd hij volgens eigen zeggen ontboden bij directeur Timmer en mededirecteur Marc Adriani. Daar zouden de directeuren ontkend hebben dat er sprake was van wangedrag.

Een aantal weken later zou de adjunct-eindredacteur zijn gedegradeerd. De vertrouwenspersoon zou van het Zembla-dossier zijn gehaald. Vanwege de vertrouwelijkheid van haar functie wil zij niet reageren in de krant.

DWDD
Voormalig medewerkers van DWDD zeggen anoniem tegen de Volkskrant dat ook het wangedrag bij dat programma tijdens besprekingen met de directie aan bod kwam. “Ik heb tegenover hem gezeten en hem verteld hoe heftig het eraan toe ging bij DWDD. Ik vond het verbazingwekkend dat hij na de onthullingen meteen zei dat hij geen kennis had genomen van de misstanden”, zegt een van hen over Timmer.

Volgens de krant had Timmer in zijn tijd bij BNNVARA (2014-2018) ook om een andere reden kunnen vermoeden dat er iets mis was bij DWDD. Hij zou minimaal één vaststellingsovereenkomst met een medewerker van het programma hebben getekend, die het programma verliet vanwege de angstcultuur.

Timmer zelf ontkent in de krant dat hij op de hoogte was. Hij zegt dat de meldingen over DWDD zijn directietafel niet hebben bereikt. Ook noemt hij het moeilijk om te reageren op anonieme beschuldigingen.

Cultuurverandering binnen de NOS
De komende jaren moet Timmer, nu algemeen directeur NOS, de cultuurverandering gaan leiden bij de NOS. De omroep viel negatief op in het rapport-Van Rijn. Medewerkers meldden fors vaker dan gemiddeld binnen de publieke omroep dat er daar sprake is van pesten, intimidatie, seksueel grensoverschrijdend gedrag en discriminatie.

Vorig jaar stapte de hoofdredactie van NOS Sport op na tientallen klachten over een onveilig werkklimaat. Timmer wilde aanvankelijk de leiding twee maanden de tijd geven om te vertrekken, maar na druk van de redactie volgde dat vertrek per direct.

Op de vraag of Timmer nog directeur van de NOS kan zijn, zegt hij tegen de Volkskant: “Wat daarvoor in mijn ogen belangrijk is: ben je als leidinggevende bereid zelfreflectie te tonen, te leren, en daar vervolgens het goede mee te doen?”

Bron: NOS/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

Crowdsourcing 2.0: pop-up Pointer 

Over onder andere vollopende mijnschachten en verzakkende huizen in Heerlen: Pointer checkt, onderzoekt, speurt en ontdekt. Urgente onderwerpen die vaak de regio overstijgen, zoals de roof van Joods vastgoed in de Tweede Wereldoorlog of de andere kant van de toeristische medaille in Zeeland.

Buiten de Randstad vinden veel Nederlanders dat het publieke debat in programma´s wordt gedicteerd door de driehoek Den Haag-grachtengordel Amsterdam-Hilversum. Kern van de kritiek: omdat veel redacties in de Randstad gevestigd zijn, hebben ze een blinde vlek voor nieuws uit andere regio’s. Die kritiek nemen de beleidsbepalers bij KRO-NCRV serieus. En gaat Pointer met pop-up redacties de regio in. Almelo kende verleden jaar de primeur.

Innovatief plan
René Sommer, die als Hoofdredacteur Journalistiek van KRO-NCRV ook deel uitmaakt van het managementteam, bracht destijds de teams van De Monitor, Reporter en Pointer Data samen. “Data-journalistiek stond nog in de kinderschoenen. Als eindredacteur van De Monitor mocht ik een driekoppig kernteam opzetten. Met datajournalist Jerry Vermanen, developer Marije Rooze en designer Thomas Mulder, inmiddels ook onderzoeksjournalist, bouwden we een site en gingen onze eerste producties maken. Parallel hielpen we andere redacties met data-onderzoek. In eerste instantie ondersteunend, maar na een jaar of twee kregen we de wind eronder. Wij maakten steeds meer producties die opvielen. Ik dacht: hier zit veel meer potentie in. Vervolgens zijn we met de NPO in gesprek gegaan, waarna netcoördinator Gijs van Beuzekom met ons innovatieve plan voor Pointer instemde.”

Smoel tonen
Een stevige redactie – Pointer telt intussen ongeveer zestig redactieleden – mocht eigen producten gaan maken. “Zembla staat voor doorwrochte onderzoeksjournalistiek. Wij hanteren andere, meer moderne methodieken, gebaseerd op crowdsourcing en datajournalistiek, waarmee we meteen het profiel van KRO-NCRV aanscherpen. Je moet smoel tonen. Onderscheidend zijn. We wonnen sinds de start vier jaar geleden meerdere keren De Tegel, diverse internationale prijzen en sinds we ook de drie redacties Monitor, Reporter Radio en Pointer Data onder één titel plaatsen, kunnen we ons sterk maken voor ‘Burgers in de knel’, een belangrijk journalistiek thema voor KRO-NCRV. Laat mensen ook zelf het verhaal vertellen. Zoek ze op! Met onze pop-up-redacties strijken we een maand lang in een plaats in de regio neer.”

In gesprek
Daarmee verkleint KRO-NCRV die kloof tussen Randstad en regio. Pop-up coördinator Pim Peterse: “We gaan echt in gesprek. Om te horen wat mensen graag onderzocht willen hebben binnen onze multimediale opzet. Een platform waar radio, tv, en online elkaar aanvullen. Het ideaalbeeld is over hetzelfde onderwerp een tv-uitzending met meer verdieping op radio en of online.”

Almelo
‘Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen. In Almelo is altijd wat te doen!’ Vrij naar Herman Finkers werd in de Grote Straat van Almelo een leegstaande winkel in het centrum getransformeerd tot pop-up-redactieruimte. “We organiseerden een meet-up voor onderwerpen. Die kick-off van onze aanwezigheid werd goed bezocht. Op woensdag ging ‘de winkel’ open, waar de redactie dus letterlijk en figuurlijk in de etalage zat.”

Werken jullie samen met regionale mediapartners?
“Ja, in dit geval was dat met Tubantia. We doen ook zelf research. Juist door die samenwerkingen komen mooie achtergrondverhalen met sleutelfiguren uit de regio naar boven. Op die eerste zondag al hadden we Pointer Radio.”

De kernredactie bestond uit drie collega´s: Ids Nicolai, Hans van Dijk en Pim. “Ik ben de coördinator, Hans en Ids zijn verslaggevers. Intussen huren we ook steeds een lokale freelancer in die als stringer en klankbord van ons team fungeert. In Heerlen Niena Bocken, een kei van een radiomaker voor L1. We maken wekelijks een regionaal radio-item voor zondagavond. En na twee weken een hoofduitzending op NPO 2.”

Pointer

Heerlen
“In Heerlen, met een programma over de mijnschade van verzakkende huizen, zonden we uit in het mijnmuseum. Heerlen was de meest gastvrije stad tot nu toe. Mensen kwamen spontaan vlaaien brengen omdat ze het geweldig vonden wat wij deden.”

Vlaaiend enthousiast?
“Haha, jazeker. In Heerlen maakten we een item over verzakkende huizen naar aanleiding van de in 1974 gesloten mijnen. Alle apparatuur staat daar dus nog, diep onder de grond! Schachten lopen vol water. Rails rotten, het ijzer erodeert. Voer voor ecologen, biologen en natuurkundigen. Samen met dagblad De Limburger hebben we hierover verhalen gemaakt.”

Dossier mijnschachten
“Pointer organiseerde en faciliteerde op zaterdagochtend een onderzoekstafel – de oude talkshowtafel van M overigens – waar we zowel slachtoffers als bestuurders en mensen van het Calamiteitenfonds uitnodigden. Na die eerste informatieronde formuleren we een onderzoeksvraag. In Zuid-Limburg had een man al die mijnschachten helemaal in kaart. Die hingen wij op aan de wand. De ‘kaartenman’ kon precies tonen waar problemen zaten. Met De Limburger en onze kernredactie gingen we aan de slag. Dat dossier loopt nog door natuurlijk…”

De pop-up periode in Vlissingen ging van start met een meet-up in het Zeeuws Maritiem MuZeeum over leefbaarheid: is toerisme een vloek of een zegen? “Voor vakantiegangers is Zeeland leuk en mooi, maar als je hoort over spooksteden en hoe huizen worden opgekocht door Duitsers, Belgen en zelfs Zwitsers, dan is dit item ook voor de rest van Nederland interessant.”

“In Vlissingen maakt Robbert ter Weijden een tv-uitzending over de ‘Roompotisering’ van Zeeland. De druk van het toerisme is echt enorm. Het brengt twee miljard euro per jaar in het laatje, maar het geeft het ook overlast, de leefbaarheid in kustgemeenten staat onder druk. De ondernemer van het pannenkoekenrestaurant is er blij mee…

Dat is de andere kant van de medaille. Spreiding is wenselijk, verder weg van de kust, maar hoe krijg je mensen meer het achterland in? Tot 2030 groeit de hoeveelheid toeristen alleen nog maar. We analyseren de werkwijze van Roompot. Hoe komen ze aan bestemmingsvergunningen? Dat is soms een schimmig spel. We zitten vier weken op locatie en produceren vier regio-items en een hoofduitzending op televisie. Het is zaak om snel de juiste mensen om je heen te verzamelen. Naast onze kernredactie van vier generalisten dus ook een goed ingevoerde collega van de PZC, dat is ook goed voor de continuïteit.”

Pointer

Van Zembla naar Pointer
Na een achtergrond in online onderzoeksjournalistiek en acht seizoenen als webredacteur bij Zembla, zit Pim Peterse nu vier jaar bij Pointer. Binnengekomen als innovatie-manager is hij nu happy in de rol van contentmanager én teamcoördinator pop-up-redactie. “Op woensdagochtend gaan we om tien uur open. We beginnen met een redactievergadering. Het is natuurlijk niet alleen Vlissingen, we vragen heel Zeeland uit. Eigen eilanden met eigen culturen. En ‘slechts’ 350.000 inwoners.”

“Uit de combinatie van die verzamelde data traceren we trends die weer stof voor verhalen opleveren. Bijvoorbeeld: wat is de aanrijdtijd van spoedeisende hulp? Dat hebben we met meerdere mediapartners onderzocht, puur kijkend naar ambulances. We ontdekten dat in veel gebieden de aanrijdtijd ver boven de norm van vijftien minuten gaat. Zorgwoestijnen noemden wij dat. Met een aanrijding heb je dus dubbel pech.”

Ligt de focus op radio of ook op online en televisie?
Peterse: “Uiteindelijk willen we dat het meer gaat versmelten, al blijf je zowel specialisten als generalisten nodig hebben. Radio maken is echt wat anders dan een tv-item produceren, maar een researcher kan natuurlijk prima voor meerdere redacties aan de slag.”

Aquarium
“Gaandeweg het pop-up-proces ontwikkel je een soort protocol, maar de cultuur is overal anders. Neem Emmen. We zaten in een waanzinnig hoekpand, pal tegenover het gemeentehuis. Echt een soort aquarium. Maar hier stapte bijna niemand naar binnen. Je was goed zichtbaar, terwijl mensen soms ook anoniem een verhaal willen delen. In Ede, op de Biblebelt, was het ongelofelijk moeilijk. Bij onderzoekstafels kwamen mensen gewoon niet opdagen. Maar in Vlissingen, Heerlen en Almelo liep het vrijwel meteen.”

“In de etalage hangen we op elke locatie een makelaarsbord met één kernvraag: wat moeten we onderzoeken? Hier plakken mensen Post-its op. Meestal loop je dan naar buiten om een praatje te maken. Het moeten wel onderwerpen zijn die het niveau van de buurtvereniging overstijgen. Landelijke impact hoeft niet meteen, maar het moet regionaal wel urgent zijn.”

Als Hoofdredacteur Journalistiek zwaait René Sommer ook de scepter over Spraakmakers, College Tour, 2Doc, het kernteam Journalistiek dat documentaires zoals De Villamoord maakt, De Taalstaat en Brandpunt+ met een online redactie. “Van alle redacties is Pointer de grootste, het programma is nog volop in ontwikkeling. Twee jaar terug zijn we begonnen met Factcheck-marathons, over de verkiezingen. Op die Factcheck-marathon, samen met AD en Nieuwscheckers, ben ik trots. Het beste bewijst dat het werkt. Met onze pop-up-redactie kunnen we ons echt onderscheiden. De NPO erkent dat ook. Volgend jaar gaan we ook podcasts maken met onze radioredactie.”

Aan welke criteria moet Pointer voldoen als het gaat over kijkcijfers of marktaandeel? 
“Gemiddeld genomen halen we die kijkcijfers wel. Waardering zit ook in prijzen en meningen van vakgenoten, maar vooral of een item maatschappelijk impact maakt. Kamervragen naar aanleiding van een onderwerp zijn leuk, maar dat zegt mij niet zo veel. Ik wil dat Pointer iets in gang zet, echt iets doet voor mensen en het onderwerp verder wordt opgepakt.”

Dossier Joods vastgoed
“In 2020 is Pointer begonnen met de zogeheten Verkaufsbücher. Die zijn volledig doorzoekbaar gemaakt en gedigitaliseerd. Het is in feite de vastgoedadministratie van de Duitse bezetter, een bestand met ruim zevenduizend registraties van onteigend en doorverkocht Joods vastgoed tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van 218 gemeenten in ons land waar Joods vastgoed is geroofd, laten 142 gemeenten inmiddels hun eigen rol in deze roofhandel onderzoeken. Van die winst werden in de oorlog destijds anti-Joodse maatregelen gefinancierd, zoals kamp Westerbork en het treintransport naar de vernietigingskampen.”

“Pointer duikt daarin, het onderzoek leidt ook tot erkenning. Veel verhalen zijn blijven liggen. Zo ontdekten we dat Marga Minco altijd in de veronderstelling was dat zij de enige overlevende was van haar familie, maar kwamen we erachter dat een neef ook de oorlog heeft overleefd. Een pijnlijke registratiefout bij de gemeente. Munco in plaats van Minco. Marga Minco heeft dit nog voor haar dood meegekregen, al was ze al 102. Maar haar dochter, in de zestig inmiddels, heeft dus wel familie.”

Zorgcowboys
“We hebben een sterk dossier over zorgcowboys opgebouwd in de afgelopen jaren. Samen met onderzoekscollectief Follow The Money traceren we malafide zorgbedrijfjes. Eigenaren werden in no time heel rijk in de thuiszorg. Dubbele declaraties, torenhoge tarieven. En maar uren schrijven. Over ruggen van mensen die zorg nodig hebben. Met dat onderwerp wonnen we in 2020 een Tegel, want uiteindelijk greep de rechter in. Bedrijfjes zijn failliet verklaard. Of moesten voor de rechter verschijnen. Dat heeft echt impact.”

En worden jullie dan ook bedreigd?
“Tja, daar hebben helaas steeds meer journalisten last van. In het ergste geval doen we aangifte. Het heeft te maken met het tijdsgewicht waarin we leven. Er is veel onrust. Onzekerheid. Agressiviteit. Mensen beginnen op Facebook eigen clubjes, maar wij checken feiten, gaan zorgvuldig te werk. Passen hoor en wederhoor toe. Rond de dood van Fortuin hadden we dit ook. Toen deugde ook niets meer, bij Barend & Van Dorp waar ik heb gewerkt, kregen we ook poederbrieven en kwamen de Hells Angels verhaal halen. Recent heeft iemand bij de rechter geprobeerd om onze uitzending tegen te houden. Maar de rechter besloot dat het maatschappelijk belang prevaleerde. Collega’s kunnen trainingen volgen via de NVJ met praktische tips: zorg ervoor dat je privéadres niet vindbaar is op sociale media.”

Samenwerking met AD
Sommer is trots op de Factcheck-marathon rondom de naderende landelijke verkiezingen. “Met AD en Nieuwscheckers van de Universiteit Leiden zijn we echt complementair. Wij hebben zes datajournalisten, maar bij landelijke verkiezingen met al die beginnende partijen gaat het ook gewoon over onderzoekscapaciteit. Bij die pop-up-redactie werken we al samen met AD, daarmee gaan we nu ook een intensieve structurele samenwerking aan. In Delft doet AD ook weer mee. Ze hebben een grote Haagse redactie die daar dus om de hoek zit.”

Nepnieuws
Sommer geeft ook leiding aan andere redacties, waarbij Pointer minder aan de actualiteit is gebonden dan Spraakmakers. “Ik wil intern meer samenwerkingen opzoeken. Pointer Data heeft veel onderzoek gedaan naar nepnieuws, waarvan ook andere redacties kunnen profiteren. Soms is een idee inhoudelijk zo rijk, dat het zich meer leent voor een documentaire. Of podcast. Incidenteel kunnen we een redacteur uitlenen of onderwerpen over meer titels verspreiden. Zo gaan we dit jaar aan de slag met het journalistieke dossier Druk!, waarin we onderzoek doen naar de enorme druk onder de huidige generatie jongeren.”

“We beseffen dat we ons als KRO-NCRV beter en scherper moeten profileren. Daar hoort Pointer zeker bij, in de slotfase voor de verkiezingen schuift elke dag een redacteur van de Factcheck-marathon aan bij Spraakmakers. Die journalistieke kruisbestuiving spreekt mij aan. We focussen ons op tien of twaalf dossiers, in plaats van dertig, en willen die goed en secuur doen. En daarmee als betrouwbaar merk nog herkenbaar worden. Dat mensen zeggen: voor dat dossier moet ik bij Pointer zijn.”

“Je komt binnen als vreemde
en gaat weg als vriend”

Peterse: “In elke stad blijven we als redactie de hele pop-up-periode overnachten. Zo leer je de stad beter en sneller kennen. Je bent intensief met onderwerpen bezig. In Heerlen zaten we ´s avonds vaak nog aan de stamtafel in de kroeg. Het klinkt lang, maar vier weken is niks. Het vliegt door je vingers. Ik word nog regelmatig gebeld, krijg berichten en updates. Zo kunnen we dossiers bijhouden. Wat ik zo mooi vind aan werken in de regio: je komt binnen als vreemde en gaat weg als vriend.”

Bron: BM
Foto’s: Darren Smith/KRO-NCRV

Bericht delen
Article header image
Article header image

Zembla Onderzoekt ontrafelt complexe dossiers

Wat is er precies onthuld? Hoe is het onderzoek uitgevoerd en wat is de impact ervan geweest op de maatschappij? De onthullingen over PFAS-vervuilingen van chemiebedrijf Chemours in Dordrecht zorgden voor landelijke aandacht. Op Schiphol greep de arbeidsinspectie in omdat bleek dat de medewerkers niet goed beschermd zijn tegen vervuilende uitstoot en ministers beloofden om wetten te herzien nadat duidelijk werd hoeveel mensen hier de dupe van zijn geworden.

Lisa en Lilit ontrafelen deze ingewikkelde onderwerpen en maken de omvangrijke dossiers toegankelijk voor de kijker. Zembla Onderzoekt is vanaf 18 oktober te zien bij BNNVARA op NPO Start en op het YouTube-kanaal van Zembla.

Schiphol
Twintigduizend platformmedewerkers van de luchthaven werken dag in, dag uit in de uitlaatgassen van vliegtuigen en dieselvoertuigen. Uit vertrouwelijke documenten en video-opnames blijkt dat Schiphol ernstig tekortschiet in het beschermen van de gezondheid van deze mensen. Hoe kan dit en wat is er sindsdien gebeurd?

WIA
Als je tijdens je loopbaan ziek wordt dan kun je een arbeidsongeschiktheidsuitkering aanvragen. Werk je fulltime en verdien je veel? Dan krijg je een uitkering. Maar werk je parttime of heb je een laag salaris? Dan krijg je hoogstwaarschijnlijk geen cent. Zembla onderzoekt hoe duizenden mensen worden vermorzeld door ons arbeidsongeschiktheidsstelsel, dat vooral voor mensen met hoge lonen goed lijkt te werken.

Stank
Honderdduizenden Nederlanders hebben last van de stank van kippen en varkens uit de intensieve veehouderij. Dat kan in ernstige gevallen zelfs leiden tot gezondheidsproblemen. Uit deze aflevering blijkt dat de overheid hier amper iets tegen doet. Hoe zit dat?

PFAS
PFAS: Het is gevaarlijk, breekt nauwelijks af en zit in ons eten, ons drinken en ons bloed. Decennialang vervuilden chemiebedrijven onze wateren en onze lucht met deze giftige stoffen. Zembla onderzoekt in deze aflevering wat de industrie op welk moment wist over de gevaren van PFAS.

Bron: BNNVARA/BM
Foto: Annemieke van der Togt/BNNVARA

Bericht delen
Article header image
Article header image

Verdachten van moord op IKON-journalisten na 40 jaar opgepakt

De oud-minister woonde tot begin 2016 in de Verenigde Staten. Hij werd het land uitgezet vanwege betrokkenheid bij mensenrechtenschendingen in El Salvador. De twee verdachten worden maandag voorgeleid bij de rechter in de stad Chalatenango.

Nabestaande is hoopvol
Voor Gert Kuiper, de broer van de vermoorde Jan Kuiper, kwam het nieuws over de arrestaties als een grote verrassing. “Het is echt heel goed nieuws, ik ben hoopvol dat ze worden berecht. Deze aanhoudingen geven me de hoop dat de straffeloosheid teniet wordt gedaan”, zegt hij tegen de NOS.

Kuiper is ook blij dat El Salvador om de uitlevering vraagt van kolonel Reyes Mena, de leider van de eenheid die de Nederlanders doodschoot. Hij vertrok twee jaar na de moorden naar de Verenigde Staten en woont daar nog steeds. “De Amerikanen kunnen hem nu toch moeilijk ongemoeid zijn leven laten leiden in Virginia”, zegt Kuiper daarover.

Gert Kuiper en andere nabestaanden kregen het nieuws over de arrestaties van hun advocaten te horen. Zembla meldt dat afgevaardigden van het Nederlandse Openbaar Ministerie naar El Salvador gaan om met de verdachten te spreken.

De IKON-moorden in El Salvador
In El Salvador woedde tussen 1980 en 1992 een bloedige burgeroorlog tussen een door de VS gesteunde rechtse regering en linkse guerrillagroepen. De journalisten Koos Koster, Jan Kuiper, Joop Willemsen en Hans ter Laag waren in 1982 in het land voor een televisiereportage. Toen ze op 17 maart in guerrillagebied probeerden te komen, werden ze door militairen van het regeringsleger opgewacht en doodgeschoten.

De moorden wekten grote verontwaardiging in Nederland. Al veertig jaar blijven pogingen om de daders voor de rechter te brengen zonder resultaat.

Een waarheidscommissie concludeerde in 1993 dat kolonel Mario Reyes Mena verantwoordelijk was voor het plannen van de hinderlaag. De redactie van Zembla spoorde hem in 2018 in Amerika op. “De zaak is al onderzocht, ik ben nooit aangeklaagd. Jullie zijn een onderdeel van een communistisch plan om wraak te nemen”, kregen ze te horen van Reyes Mena. Volgens Zembla heeft El Salvador nu om zijn uitlevering gevraagd.

De Interkerkelijke Omroep Nederland (IKON) was een Nederlandse publieke omroep die namens zeven kerkgenootschappen programma’s maakte. De omroep is in 2016 na bezuinigingen opgeheven. De EO nam enkele programmatitels over.

Bron: NOS/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

40 jaar na moord IKON-journalisten nog steeds straffeloosheid

De IKON-journalisten Koos Koster, Jan Kuiper, Hans ter Laag en Joop Willemsen zijn in 1982 in El Salvador voor een reportage over de gewelddadige burgeroorlog. Ze willen een portret maken van een gezin in de stad en een gezin in het guerrillagebied. Op 17 maart 1982 vertrekken zij naar de rebellen. Als ze daar aankomen lopen ze in een hinderlaag van het Salvadoraanse leger. Ze worden alle vier doodgeschoten.

Waarheidscommissie
Na de burgeroorlog doet de Waarheidscommissie van de Verenigde Naties onderzoek naar onder andere deze zaak. De Commissie concludeert in 1993 dat kolonel Reyes Mena “verantwoordelijk is voor het plannen van de hinderlaag en de moord”.

Meteen na dit rapport wordt in El Salvador de amnestiewet afgekondigd met als gevolg dat de verdachten van oorlogsmisdaden tijdens de burgeroorlog vrijuit gaan. Ook in Nederland, bij het Openbaar Ministerie blijft het stil. Terwijl het mogelijk is om de verantwoordelijke kolonel volgens de Nederlandse strafwet te vervolgen.

Zembla spoort, in 2018, de inmiddels 79-jaar oude kolonel Reyes Mena op. Hij blijkt al ruim dertig jaar in de Verenigde Staten te wonen. Het programma confronteert hem met het rapport en vraagt hem waarom hij de vier journalisten liet vermoorden. “De zaak is al onderzocht, ik ben nooit aangeklaagd. Jullie zijn een onderdeel van een communistisch plan om wraak te nemen”, antwoordt Reyes Mena.

Geen vervolging
In 2016 is in El Salvador de amnestiewet afgeschaft en dus kan kolonel Reyes Mena, als verantwoordelijke voor de moord, vervolgd worden. Volgens Nelson Rauda, journalist bij de El Salvadoraanse nieuwswebsite El Faro, zijn er dus geen belemmeringen tot vervolging, maar ontbreekt de politieke wil om misdadigers uit de burgeroorlog te vervolgen: “Honderden zaken uit de burgeroorlog worden niet opgepakt en liggen enkel stof te verzamelen bij de rechtbank.”

De huidige president van El Salvador, Nayib Bukele, zei tijdens de verkiezingen in 2019 nog dat hij de militaire oorlogsmisdadigers wilde vervolgen. Deze belofte is hij nog steeds niet nagekomen. Journalist Rauda: “De president zegt zelfs dat de burgeroorlog en de vredesakkoorden allemaal een leugen waren. Als je dus de 12-jarige burgeroorlog samenvat als een farce, dat geeft je een idee hoe de president van El Salvador denkt over de kwesties van gerechtigheid en verzoening.”

In Nederland was vervolging van Reyes Mena altijd al mogelijk. Na de uitzending van Zembla in 2018 wordt bekend dat de Nederlandse justitie deze zaak onderzoekt. Zembla doet wederom navraag bij het Openbaar Ministerie. Justitie laat weten: “Het strafrechtelijk onderzoek naar de moord is nog altijd gaande. De stand van zaken kan niet publiekelijk worden besproken.”

Oorlogsmisdadiger
Zembla interviewt Geoff Thale, vice-president van de mensenrechtenorganisatie Washington Office on Latin America (WOLA). Thale kent de zaak goed. Hij zegt over Reyes Mena: “Als je het bevel geeft om burgers te vermoorden, dan schend je het internationaal humanitair recht. Deze man is een oorlogsmisdadiger, daar is geen twijfel over.”

Zembla – In koelen bloede, 40 jaar straffeloosheid is te zien op donderdag 17 maart om 20.25 uur op NPO 2.

Bron: BNNVARA/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

Zaak vermoorde IKON-journalisten na 39 jaar voor de rechter in El Salvador

De IKON-journalisten Koos Koster, Jan Kuiper, Joop Willemsen en Hans ter Laag waren in 1982 in El Salvador voor een reportage over de gewelddadige burgeroorlog. Toen ze in guerrillagebied probeerden te komen, werden ze door militairen van het regeringsleger opgewacht en doodgeschoten. Dat is inmiddels precies 39 jaar geleden.

Tot vijf jaar geleden was er een amnestiewet van kracht die vervolging van de betrokken militairen onmogelijk maakte. In 2016 werd die wet ongrondwettelijk werd verklaard en opgeheven. Sindsdien is de zaak van de vermoorde IKON-journalisten meermalen aangekaart bij het Salvadoriaanse OM, maar tot nu toe leidde dat niet tot vervolging. In het district waar de vier journalisten werden vermoord, werd wel een zaak gestart, maar die werd onder politieke druk afgeblazen.

Kolonel Reyes
Een van de verdachten is kolonel Mario Reyes Mena. Een waarheidscommissie van de Verenigde Naties concludeerde in 1993 dat Reyes Mena de opdrachtgever was voor de moord. Gert Kuiper, de broer van een van de slachtoffers, deed in 2018 in El Salvador aangifte tegen de kolonel.

Zembla spoorde Reyes Mena dat jaar op in de Verenigde Staten, waar hij nog steeds woont. Het is onduidelijk of hij het Amerikaanse staatsburgerschap heeft. In dat geval kan het lastiger zijn om hem te laten uitleveren aan El Salvador.

Bron: NOS/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

BNNVARA erkent Raad voor de Journalistiek niet meer

Gert-Jan Hox, directeur content van BNNVARA: “Zembla is zelf de luis in de pels en we vinden het dan ook belangrijk dat onze journalistieke programma’s op een laagdrempelige manier ter verantwoording kunnen worden geroepen. Maar procedures bij de Raad worden te vaak gebruikt om met advocatenteams juridische geschillen uit te vechten, waarbij grote belangen en hoge schadeclaims op het spel staan.”

“BNNVARA vindt dat de Raad niet is bedoeld voor dergelijke zaken en daar ook niet voor is uitgerust. Deze zorgelijke constatering is niet alleen voor het programma Zembla schadelijk. Daarom hebben we, na overleg met de journalistieke redacties, besloten om de Raad voorlopig niet meer te erkennen, ook niet voor onze andere journalistieke programma’s.”

BNNVARA vraagt de Raad om verbeteringen door te voeren. De omroep heeft de Raad al laten weten dat zij hierover graag met de Raad in gesprek gaat, zodat de journalistieke redacties van BNNVARA zich weer kunnen committeren aan de Raad.

Oordeel Zembla-uitzending
Waar het programma Zembla de macht controleert en kritisch kijkt naar de rol van de overheid, lijkt de Raad in zijn oordeel het tegenovergestelde te doen. Zembla heeft gezaghebbende deskundigen (soms in felle bewoordingen) hun twijfels laten uiten over de vraag of granuliet ‘grond’ is, en of het bedrijf Bontrup juist heeft gehandeld door granuliet (met toestemming van het ministerie) te storten in een natuurplas.

Volgens de Raad is deze aanpak fout en had Zembla aandacht moeten besteden aan het feit dat granuliet al vele jaren bestendig als grond zou zijn aangemerkt (wat onjuist is). De kern van het oordeel lijkt te zijn dat granuliet ‘door de bevoegde instanties als grond is aangemerkt’. Onderzoeksjournalistiek is er echter juist om die bevoegde instanties te controleren. Zembla heeft aangetoond dat het ‘bevoegd gezag’ lijkt te zijn gezwicht voor de asfaltlobby, en dat oud-minister Halbe Zijlstra (in samenspraak met Bontrup) druk heeft gezet om de stort van granuliet door te laten gaan, omdat anders de asfaltproductie en daarmee de aanleg van snelwegen in Nederland stil zou komen te liggen.

Wederhoor
Zembla zou volgens het oordeel van de Raad ook onzorgvuldig wederhoor hebben gepleegd. Dat is niet alleen onjuist, het is ook een onbegrijpelijk oordeel. Uiteraard heeft Zembla in het kader van wederhoor Bontrup ruim op tijd om een reactie gevraagd. De kern van de reactie van het bedrijf is in de uitzending verwerkt. Op de website van Zembla is hun volledige reactie geplaatst. De PR-consultant van Bontrup schreef aan een woordvoerder van Rijkswaterstaat dat hij ‘natuurlijk niet (inhoudelijk) gaat reageren’ op de vragen van Zembla, zo bleek uit stukken die Zembla kreeg na een Wob-verzoek.

NPO Ombudsman
Voor BNNVARA is en blijft het belangrijk dat ons publiek een laagdrempelige instantie heeft waarbij men zich met een klacht kan melden. De omroep verwijst daarbij graag door naar de NPO Ombudsman, die met een wettelijke verruiming per 1 januari 2021 die taak nog beter dan voorheen op zich kan nemen.

BNNVARA en Zembla voelen zich belemmerd om verder inhoudelijk commentaar te geven op het oordeel van de Raad over de Zembla-uitzending, vanwege de dreiging van een rechtszaak met een omvangrijke schadeclaim. Dat illustreert nog maar eens het probleem van het voorleggen van dit soort kwesties aan de Raad.

Bron: BNNVARA/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

Raad: Zembla-uitzending over dumping granuliet was onzorgvuldig

In de uitzending werd gesteld dat de top van Rijkswaterstaat een vergunning verleende aan een Amsterdams bedrijf om 100.000 ton granuliet, een zandachtig restproduct, te storten in een natuurplas in Gelderland. De berichtgeving hierover, zo oordeelt de onafhankelijke raad nu, was ‘eenzijdig, onevenwichtig en tendentieus’.

‘Geen afval’
Het bedrijf in kwestie, Bontrup in Amsterdam, kreeg volgens het BNNVARA-programma tweemaal geen vergunning om het granuliet te storten, vanwege de risico’s voor het milieu. Daarop zou het Amsterdamse bedrijf oud-politicus Halbe Zijlstra hebben ingeschakeld, die het in contact bracht met de Rijkswaterstaat-top. Die laatste stond de storting uiteindelijk toe, ontdekte Zembla.

Bontrup stapte om de uitzending naar de Raad. Volgens het bedrijf werd het granuliet ten onrechte als schadelijk afval aangemerkt, en niet als grond. Het bedrijf verweet Zembla maar één deskundige te hebben opgevoerd, terwijl – zo stelde Bontrup – andere experts juist van mening zijn dat granuliet een ‘schoon’ materiaal is. Volgens Bontrup liep het bedrijf door de berichtgeving reputatieschade op.

Zembla verweerde zich door te zeggen dat de focus van de berichtgeving lag op de gang van zaken bij Rijkswaterstaat, en niet bij het bedrijf. Ook vond de redactie dat er genoeg ‘grondig onderzoek’ was verricht, en Bontrup voldoende ruimte kreeg om in de uitzending te reageren.

Kabinet: niet schadelijk
De Raad tikt de redactie van Zembla nu op de vingers. Volgens de Raad werd het Amsterdamse bedrijf in de uitzending inderdaad van strafbare feiten beschuldigd door deskundigen, en werd dit onvoldoende genuanceerd. Ook kreeg Bontrup niet genoeg ruimte om te reageren. Aan vonnissen van de Raad zijn geen juridische consequenties verbonden.

Het kabinet kwam overigens in maart tot de conclusie dat de dumping van het granuliet in het Land van Maas en Waal geen schadelijke gevolgen voor het milieu en de leefomgeving had.

Bron: NOS/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

Taco Tackelt: Van Slagter naar slimmer

Het draagvlak van de publieke omroep werd ooit geschraagd door enorme ledenaantallen en gebrek aan ander aanbod. De ledenaantallen dalen en het aanbod blijft groeien. De NPO heeft structureel verzuimd haar draagvlak slim aan de tijd en omstandigheden aan te passen. Alleen kijkcijfers scoren is niet genoeg.

Het is daarom dat de NPO regelmatig geconfronteerd wordt met een of andere nieuwe of bestaande Jan Klaassen met Haagse aspiraties die denkt electoraal gewin te kunnen halen door het maatschappelijke nut van de publieke omroep ter discussie te stellen. Als zo’n Jan Klaassen dat doet, reageert NPO veelal bij monde van zijn eigen Jan.

In eigen zendtijd oreert hij “het is al de goedkoopste publieke omroep van de wereld” en “dan moet u straks die mooie programma’s missen” en meer van dat soort dunne retoriek. Onze gezondheidszorg, pensioenstelsel en onderwijs behoren tot de beste van de wereld. Daar stoppen we ook niet met optimaliseren onder het motto: het is al zo goed. Uitstekende NPO-programma’s besteden er regelmatig zendtijd aan.

Iedereen in Nederland kent inhoudelijke redenen dat er meer geld moet naar onderwijs en zorg. Die sectoren leggen dat kennelijk goed uit. De publieke voorziening met de beste communicatiemiddelen communiceert het slechtst of in ieder geval het minst inhoudelijk over haar eigen bestaansrecht.

Je kijkers worden
maatschappelijke
ambassadeurs met
inhoudelijke argumenten

De politiek heeft NPO ook niet gedwongen of geholpen. Zij heeft louter gepolderd en aangemodderd. Toen RTL Veronique de markt betrad, had een moedig politicus moeten zeggen: “Vanaf nu ligt het primaat steeds meer bij de markt. De overheid moet de markt niet verstoren, maar reguleren en aanvullen. Zoals we musea en het Nationaal Ballet wel subsidiëren, maar bowlingbanen en de Dolly Dots niet.”

Voor het overgrote deel van de NPO-programmering geldt dat je heel goed kunt uitleggen waarom we het met publiek geld maken. Communiceer daar nou eens wat slimmer over. Helder en eerlijk met argumenten die gaan leven onder de belastingbetalende kijker.

Zet voor elk programma kort in beeld waarom het met publiek geld gemaakt is. Dan worden je kijkers maatschappelijke ambassadeurs met inhoudelijke argumenten. Die zijn veel waardevoller dan mensen die maandag € 7,50 overmaken voor een lidmaatschap en dinsdag op de partij van een Jan Klaassen stemmen. Er zou denk ik snel draagvlak zijn voor meer geld naar de NPO. Voorbeelden?
Zembla: Onderzoeksjournalistiek houdt politiek en maatschappij scherp. In de volgende 25 minuten uitzending zit 6 maanden bureauredactie, 15 draaidagen en 3 buitenlandse reizen.

Het Geheime dagboek van Hendrik Groen: De commerciëlen maken mooi Nederlands drama maar met alleen commercieel drama zou het aanbod kwantitatief en kwalitatief te beperkt zijn.

Spuiten & Slikken
: Jongeren objectief in hun eigen taal voorlichten over seks en drugs is belangrijk. Bijvoorbeeld ter voorkoming van verslaving en tienerzwangerschappen. Commerciële omroepen geven daar niet voldoende invulling aan.

Maestro: Een programma waarin aandacht wordt besteed aan klassieke muziek zoals Podium Witteman weet geen breed publiek te bereiken. De kosten van bijvoorbeeld het orkest maken dat commerciële partijen dit programma niet kunnen maken.

Heel Holland Bakt: Tsja, dat programma was waarschijnlijk wel door RTL aangekocht…

Taco Jelgersma

Bericht delen